Vicor Hugo Kimdir?
Vicor Hugo, dünyadaki en başarılı “Romantik Akım” sanatçılarından biridir. 26 Şubat 1802 tarihinde Fransa Besançon’da dünyaya gelmiştir. 83 yaşındayken 22 Mayıs 1885 tarihinde, Fransa’nın başkenti Paris’te hayata gözlerini yummuştur. Vefatının ardından Pantheon’daki bir mezarlığa defnedilmiştir. Dünyada ilk olarak, yazdığı şiirlerle adından söz ettirmiştir Ancak yazdığı romanlar ve oyun piyesleri en az şiirleri kadar başarılı bulunmuş ve ününe ün katmıştır. En bilinen romanları “Sefiller” ve “Notre Dame’ın Kamburu”dur.
Eserlerinde zaman zaman politik imalar görülür. Hayatının yetişkinlik dönemlerinde Kraliyet Hanedanı olmasına rağmen ilerleyen yaşlarında bu fikrinden sıyrılmayı başarmış ve bir Cumhuriyet destekçisine dönüşmüştür. Başarılı yazarın çocukluk yılları yaşadığı ülkede var olan siyasi karışıklıkların içerisinde geçti. Victor Hugo, yaşadığı devrin en büyük “Napolyon” destekçilerinden biriydi.
Eserlerinde politik imalara yer vermesinin en büyük sebeplerinden biri de, yaşadığı dönemlerde Fransa’da var olan siyasi bunalımlardı. Babası subay olduğu için ülkenin farklı farklı bölgelerinde ve şehirlerinde yaşama fırsatı buldu. Böylece hem farklı kültürleri daha yakından tanıdı hem de ülkenin sorunlarını halkın içinde yaşama fırsatı buldu. Victor Hugo ilk romanını evlendikten bir yıl sonra yayımladı, ikinci roman ise bundan üç yıl sonra geldi. Tarihler 1840’lı yılları gösterdiğinde ise Hugo, Fransa’nın ve döneminin en başarılı şair ve edebiyatçıları arasında yerini aldı.
Victor Hugo’nun Eserleri:
Şiirleri:
- Odes et poésies diverses (1822, Odlar ve Çeşitli Şiirler)
- Nouvelles Odes (1824, Yeni Odlar)
- Les Orientales (1829, Doğulular)
- Les Feuilles d’automne (1831, Sonbahar Yaprakları)
- Les Chants du crépuscule (1835, Şafak Türküleri)
- Les Voix intérieures (1837, Gönülden Sesler)
- Les Contemplations (1856, Düşünceler)
- Les Chansons des rues et des bois (1865, Sokak ve Orman Şarkıları)
- L’Art d’être grand-père (1877, Büyük Baba Olma Sanatı)
- Le Pape (1878)
- Religions et religion (1880)
- La Fin de Satan (1886, Şeytanın Sonu)
Romanları:
- Han d’Islande (1823, İzlanda Hanı)
- Le Dernier Jour d’un condamné (1829, İdam Mahkumunun Son Günü)
- Notre-Dame de Paris (1831, Notre Dame’ın Kamburu)
- Les Misérables (1862, Sefiller)
- Les Travailleurs de la mer (1866, Deniz İşçileri)
- Quatrevingt-treize (1874, Doksan Üç İhtilali)
Oyunları:
- Cromwell (1827)
- Amy Robsart (1828)
- Marion de Lorme (1831, Marion de Lorme)
- Le roi s’amuse (1832, Kral Eğleniyor)
- Lucrèce Borgia (1833)
- Marie Tudor (1833)
- Angelo, tyran de Padoue (1835, Padova Tiranı Angelo)
- Les Burgraves (1843, Derebeyler)
- Théâtre en liberté (1886, Özgürlükte Tiyatro)